De geschiedenis

 

Heel vroeger

Verplegen gebeurde waarschijnlijk al in de oudste cultuurvolken, hierbij kan je denken aan de medicijnmannen en vrouwen, de dorpsoudsten die ‘magische krachten’ gebruikten om mensen te genezen. Verplegen heeft te maken met het instinctief beschermen van het leven; men zal bijvoorbeeld bloedverlies trachten tegen te gaan. Het verplegen gebeurde door iemand die tot de naaste kring van de zieken behoort: Een familielid of een stamlid.

 

Ongeveer 200 jaar geleden

In de eeuwen erna werd het wel steeds kundiger, maar werd het zorgen voor zieken meer gezien als werk van barmhartigheid. Pas vanaf de 19e eeuw werden er belangrijke ontdekkingen gedaan op medisch gebied die grote invloed hadden op het verpleegkundig vak.

In 1875 werd verpleegkundige als een volwaardig beroep gezien met als bekendste persoonlijkheid Florence Nightingale naast Theodor Fliedner en Frederika Fleidner en werden opleidingen voor verpleegsters ingericht.

minder dan 100 jaar geleden

Na 1900 ontstond een grote vraag naar verpleegkundigen door de opkomst van de ziekenhuizen. In de jaren 50 ontstond er steeds meer een gat tussen de verpleegkundige en de patiënt, dit kwam omdat de verpleegtechniek steeds meer centraal kwam te staan.

Het duurde tot 1947 voordat de eerste verpleegstersschool werd geopend: De Katholieke Opleidingsschool Vronestein te Voorburg (Dane, 1991). Vijfentwintig jaar later wordt de eerste Hogere Beroepsopleiding Verpleegkundigen (HBO-V) opgericht.

 

Tijd van de verpleegkundige

Omdat het vak steeds kundiger gezien werd, werden vanaf 1966 verpleegsters voortaan verpleegkundigen genoemd, hierna groeide ook het aantal mannen in de verpleging.

In 1972 startten de eerste middelbare scholen en hogere scholen en in 1977 verscheen de Wet tot bescherming van het Diploma van verpleegkundige. In de jaren daarna werden er steeds meer verenigingen opgericht om de belangen van verpleegkundigen en verzorgenden te verbeteren.

Uiteindelijk fuseerden een groot aantal van deze vakverenigingen tot de V&VN (verpleegkundigen & verzorgenden Nederland).

In 1984 kwam naar aanleiding van een rapport van de inspectie naar voren dat er binnen de HBO-V’s te weinig aandacht is voor het vaardigheden onderwijs. Er was weinig tot geen standaardisatie, iedere docent gebruikte eigen protocollenlijstjes en materialen en er was weinig tot geen oefening mogelijk.

Hierna werden de eigen protocollenlijsten niet meer in gebruik genomen, maar werden er gezamenlijke protocollen lijsten gemaakt. Het heeft een aantal jaren nodig gehad voor de ontwikkeling zoals het nu is. Het niveau van de vereiste competenties van verpleegkundigen is ook mede hierdoor erg gestegen.

 

Doorgroeien

Door deze vereisten kreeg men behoefte aan loopbaanmogelijkheden. Een van die doorgroei mogelijkheden is de Eerst Verantwoordelijke Verpleegkundige (EVV). Dit is mogelijk sinds 2003. Ook de nieuwe beroepsprofielen Verpleegkunde, Verzorgende en Verpleegkundig Specialist zorgen voor een verdere professionalisering en meer carrièreperspectief voor verpleegkundigen.